‘Walking The Dog’: Hoe Rufus Thomas zijn draai vond

‘Walking The Dog’ lijkt misschien een album over dansen. Maar de invloed van Rufus Thomas reikte veel verder dan velen zich realiseren.

Rufus Thomas was nog geen klein jongetje toen Walking The Dog uitkwam. Geboren in 1917, verdiende hij een behoorlijk inkomen in Memphis als MC, danser, radio-dj en gevatte theateract, en al die vaardigheden kwamen goed van pas toen hij in 1963 zijn popdoorbraak beleefde met het titelnummer van het album.

Hij had al tien jaar een knipperlichtrelatie met de R&B-hitlijst en bezorgde Sun Records in 1953 een hit – en een rechtszaak wegens auteursrechtschending – met "Bear Cat", een antwoord op "Hound Dog" van Big Mama Thornton. Maar toen hij eenmaal doorbrak met Stax, ging hij nooit meer weg en leverde hij dance-gekte soulnummers af, lang nadat dance-gekte een retro-ding was geworden. Dus dit debuutalbum (van een 46-jarige tiener) bevat aansporingen om "The Dog", "Mashed Potatoes", de aap ("Can Your Monkey Do The Dog") en het titelnummer te doen.

Tot nu toe zo beperkt. Maar nee! Thomas weet hoe hij ervoor kan zorgen dat het niet saai wordt. Hij heeft persoonlijkheid in overvloed en verkoopt liedjes als een marktkoopman die een echte Rolex-horloge verkoopt. Hij put volop uit de r&b-klank van New Orleans: zijn versie van "Ya Ya" is evenwaardig aan die van Lee Dorsey, en zijn versie van Jesse Hill's "Ooh-Poo-Pah-Doo" overtreft het origineel. John Lee Hookers "Boom Boom" krijgt extra boem-chitty-boem. En hij heeft een geweldige stem: hees, huilend, diep menselijk – iedereen heeft zo'n oom nodig op een familiebijeenkomst. Een ballad kan hij ook prima hebben...

Eigenlijk staan ​​er geen ballads op, echt niet – een zeldzaamheid voor een soulalbum uit die tijd, wat een van de redenen is waarom de plaat Walking The Dog op feestjes zo versleten raakte. Het was één lange dansvloervuller. Zelfs Thomas' dochter Carla, die op "Cause I Love You" in dienst werd genomen, is een duet-tegenspeler.

Nadat het titelnummer op single uitkwam, op 17 juni 1963, werd het album Walking The Dog in het Verenigd Koninkrijk opgepikt door mods, en de bands waar ze zo enthousiast over waren, plunderden het voor materiaal – waaronder The Rolling Stones. De invloed van Rufus Thomas reikte tot aan de hemel. Dit album biedt een dozijn goede redenen waarom.