‘The Soul Of A Bell’: William Bells klinkende Stax-debuutalbum

Het album ‘The Soul Of A Bell’ van William Bell combineert eerdere singles met covers van hits en blijft zijn definitieve artistieke statement.

The Soul Of A Bell, uitgebracht door Stax Records in december 1967, was de debuut-LP van de bekende singer-songwriter William Bell uit Memphis. Bell begon zijn opnamecarrière 12 jaar eerder als lid van de vocal harmony-groep The Del Rios, die een eenmalige single opnam voor het label Meteor na het winnen van een lokale talentenjacht.

Bell, oorspronkelijk geboren als William Yarborough, bleef bij The Del Rios tot 1962, toen ze een contract aangeboden kregen van Stax Records, destijds een opkomend R&B-label uit Memphis, gerund door broers en zussen Jim Stewart en Estelle Axton. Onder de indruk van Bells talent boden ze hem een solocontract aan en later datzelfde jaar schreef en nam de zanger zijn debuutsingle voor Stax op: "You Don't Miss Your Water". Hoewel het de Amerikaanse R&B-hitlijsten niet haalde, verkocht deze klaaglijke, pianogeleide ballade (die Bell schreef toen hij heimwee had tijdens zijn werk in New York) 200.000 exemplaren en bereikte nummer 95 in de Amerikaanse pophitlijsten.

Bells volgende singles in de daaropvolgende twaalf maanden deden het minder goed. Tot overmaat van ramp werd Bell in 1963 opgeroepen voor het Amerikaanse leger voor een verplichte dienst van twee jaar. In de tussentijd begon hij echter een reputatie op te bouwen als een songwriter van formaat en liet hij zijn liedjes opnemen door Carla Thomas, de Britse Georgie Fame en Otis Redding. Laatstgenoemde, destijds Stax' rijzende mannelijke ster, nam "You Don't Miss Your Water" op op zijn klassieke lp Otis Blue uit 1965.

Een jaar na zijn vertrek uit het Amerikaanse leger moest Bell de verloren tijd inhalen en deed dat door in 1966 te debuteren in de Amerikaanse R&B Top 30 met "Share What You Got", gevolgd door "Never Like This Before" een paar maanden later. Dat succes zette Stax ertoe aan Bells debuutalbum The Soul Of A Bell uit te brengen, dat eerdere singles combineerde met covers van toen actuele soulhits (zoals destijds gebruikelijk was voor R&B-albums).

De eerste kant van de lp concentreerde zich op rustiger materiaal. "Everybody Loves A Winner" – geschreven door Bell samen met zijn coproducer Booker T Jones (bekend van Booker T & The MGs) – is een aangrijpend verhaal over liefdesverdriet en eenzaamheid. "Everybody loves a winner", zingt een melancholische Bell, "maar als je verliest, verlies je alleen." De boodschap ervan sloeg aan bij het Amerikaanse publiek, dat genoeg exemplaren kocht om de single in april 1967 in de R&B Top 20 te krijgen. "You Don't Miss Your Water", vijf jaar eerder opgenomen, stond ook op The Soul Of A Bell, naast Bells versies van Aretha Franklins "Do Right Woman – Do Right Man", Otis Reddings "I've Been Loving You Too Long (To Stop Now)", Toussaint McCalls "Nothing Takes The Place Of You" en John D Loudermilks "You Can Tell Me Goodbye".

Maar het was de kwaliteit van Bells originele materiaal die de uniciteit van zijn talent onderstreepte. "Eloise (Hang On In There)" is een ronkende dansvloerstamper met een oorwurmig refrein, terwijl "Any Other Way" (uitgebracht in 1962 als opvolger van "Don't Miss Your Water") een gepassioneerde liefdesverklaring is, waarin Bells schorre stem wordt afgewisseld met staccato gitaarakkoorden en levendige blaasinstrumenten. "Never Like This Before", gedreven door Steve Croppers gitaar, en "You're Just A Sweet Thing" zijn beide helder en levendig, wat illustreert dat Bell, net als labelgenoot Otis Redding, zich thuis voelde bij zowel uptempo materiaal als romantische ballads.

The Soul Of A Bell haalde de Amerikaanse R&B-albumhitlijst niet, en in het Verenigd Koninkrijk werd het uitgebracht als A Tribute To A King, een titel die is ontleend aan Bells Top 20-lofrede uit 1968 voor Otis Redding, die in december 1967 was overleden. In 1968 scoorde Bell ook zijn eerste Amerikaanse R&B Top 10-hit ("I Forgot To Be Your Lover") en bundelde hij zijn krachten met Judy Clay voor het onsterfelijke duet "Private Number". Bell verliet Stax in 1974 toen het bedrijf failliet ging, maar bleef zijn werk doen bij diverse labels, waaronder zijn eigen label Wilbe.

Hoewel er tientallen jaren zijn verstreken sinds The Soul Of A Bell voor het eerst uitkwam, blijft het William Bells definitieve muzikale statement.