‘Let The Rhythm Hit ‘Em’: Eric B & Rakims statement of purpose

Een album dat de basis legde voor een hele generatie hardcore New Yorkse straatrap.

Let The Rhythm Hit 'Em, het derde album van Eric B. & Rakim, plaatst het duo in het gebied dat ze bijna vijf jaar lang steevast bezetten: no-nonsense hiphop. Dit is veelzeggend gezien hoeveel er aan het veranderen was in rapmuziek aan het begin van de jaren negentig: N.W.A. had gangsta rap rond 1988 in de nationale schijnwerpers gezet, terwijl Public Enemy's vurige politieke rap rond diezelfde tijd ook de mainstream bereikte. Eigenzinnige meesterwerken zoals De La Souls 3 Feet High & Rising en Beastie Boys' Paul's Boutique kwamen ook uit in 1989, waardoor hiphop diverser werd dan ooit. Eric B. & Rakim hadden het dus vergeven kunnen worden als ze hadden besloten om van koers te veranderen, de D.A.I.S.Y. Age-trendy te volgen of zelfs explicieter te zijn in hun onderwerpkeuze. In plaats daarvan richtte het duo zich op waar ze het beste in zijn.

Vergis je niet: Let The Rhythm Hit 'Em is geen formulematige oefening. Integendeel, het album is het werk van meestervaklieden, het resultaat van het scherpstellen van hun gereedschap op twee eerdere klassiekers. En er waren verschillen: namelijk producer Paul C. Geboren als Paul McKasty, revolutioneerde hij de hiphopproductie met zijn werk met de SP-1200. Nadat hij naam had gemaakt met nummers van artiesten als Ultramagnetic MCs, werd Paul C aangetrokken om nummers te produceren voor Let The Rhythm Hit 'Em, vóór zijn tragische moord in de zomer van 1989. Hij voltooide slechts twee nummers ("Run For Cover" en "Untouchables") voordat zijn jonge protegé werd gerekruteerd om af te maken wat hij was begonnen. Large Professor, een jonge producer uit Queens, was onder Pauls voogdij gekomen en ze werkten samen aan muziek voor het in Boston gevestigde Almighty RSO toen Paul werd vermoord. Nu werkte Large Professor aan het nieuwe album van Eric B. & Rakim.

De enige constante is natuurlijk Ra en zijn lyriek, die sterker is dan ooit, terwijl hij over alles rijmt, van romantische verwikkelingen ("Mahogany") tot het zwarte bewustzijn ("In the Ghetto"). "Let The Rhythm Hit 'Em" is een tour-de-force, met Ra's kenmerkende bariton die regel na regel scheurt over een geïnspireerde sample van "Nautilus". Met de invloeden van Al Green, Bob James, 24 Karat Black is de productie van Large Pro en anderen overal geïnspireerd. Pro stond aan het roer van nummers zoals de opvallende single "In the Ghetto", en gebruikte ook de overgebleven studiotijd om een ​​paar demotracks op te nemen voor een opkomende rapper uit Queens, Nasty Nas.

De jazzy achtergrondmuziek van Let The Rhythm Hit 'Em zorgt voor een samenhang die dit album misschien wel Eric B. & Rakims meest consistente meeslepende album maakt. Het duo was hier nog steeds op hun hoogtepunt, ondanks veranderende tijden en veranderende smaken. Ze zouden nog één album uitbrengen (het ondergewaardeerde Don't Sweat The Technique uit 1992) voordat zakelijke en persoonlijke meningsverschillen tot hun bittere breuk leidden. Maar in 1990 was Rakim nog steeds even onaantastbaar als altijd. En dit album legde de basis voor een hele generatie hardcore New Yorkse streetrap.