John Carey brengt eerbetoon aan Curtis op “Trapped”

Het typische tribute-album bestaat uit een artiest die een selectie nummers uit de catalogus van een geliefde artiest opnieuw maakt. Deze covers kunnen variëren van liefdevolle uitvoeringen, totaal uit de herinterpretaties, of iets ertussenin. Maar wat luisteraars normaal gesproken krijgen, is een tracklist van de grootste hits of opmerkelijke nummers en misschien een van de twee persoonlijke favorieten van de coverartiest.

Gitarist John Carey ging niet die kant op toen hij zijn eerbetoon aan mede-Chicagoan, de legendarische Curtis Mayfield, uitbracht. Carey koos ervoor om elk nummer op A Tribute to Curtis Mayfield te schrijven en te produceren. Bovendien speelde Carey alle instrumenten en verzorgde hij de zang.

Elk nummer, inclusief "Trapped", de versie die in deze First Listen wordt genoemd, probeert de geest van Mayfield vast te leggen vanuit een vocaal, lyrisch, actueel en muzikaal arrangementenstandpunt.

Er zijn meerdere Curtis Mayfields: Er is een artiest die de stem werd van The Impressions halverwege de jaren 60 toen Jerry Butler de groep verliet om solo te gaan, en ons anthems gaf als "People Get Ready" en zoete, soulvolle ballads zoals "I'm So Proud." Er is de Mayfield die solo ging en muzikaal krachtig sociaal commentaar leverde zoals "Hell Below" en tegen het einde van zijn leven "Here But I'm Gone." Er is ook de filmische verhalenverteller Mayfield die de soundtrack schreef voor "Superfly."

Carey merkt op: "Mijn inspiratie voor het schrijven van dit album was om mezelf uit te dagen en de aanwezigheid van Curtis Mayfield vast te leggen. Curtis Mayfield is een onbezongen muzikaal genie. Meestal als mensen het over genie hebben, zouden ze zijn naam nooit in die zin noemen, maar als songwriter met meer dan 500 nummers op zijn naam en alles waar hij over schreef en om een ​​carrière te hebben die geweldig was in de jaren 60 en mensen zijn muziek hier in 2025 nog steeds spelen, moest hij wel een genie zijn."

“Trapped” heeft de sound en feel van een cut die Mayfield had kunnen bewaren voor een andere filmsoundtrack. Carey legt de beelden vast van een man die wegrent in een vergeefse poging om aan iets te ontsnappen. Hij zou kunnen wegrennen van zijn verleden; hij zou kunnen wegrennen van de politie of proberen om straatjustitie te ontlopen. Misschien probeert hij te ontsnappen aan zijn persoonlijke demonen. Hij zou kunnen wegrennen van al het bovenstaande.

Hoe dan ook, Carey gebruikt zijn boterzachte tenor om “Trapped” te transformeren in de cinema van de geest. Bekijk het hier.