‘Introducing Joss Stone’: een popster komt tot haar recht

Voor het eerst kon deze uiterst begaafde zangeres haar creatieve visie op een goede manier tot leven zien komen. Wat een genot om te horen.

Joss Stone was pas 19 toen ze Introducing Joss Stone uitbracht – haar derde album, verwarrend genoeg – maar ze straalde al uit wat Rolling Stone “divatude” noemde. Het was niet zo dat het succes van haar eerste twee platen, The Soul Sessions en Mind Body & Soul, arrogantie had gekweekt (hoewel dat makkelijk had gekund, aangezien de eerste 7 miljoen exemplaren had verkocht en de tweede 2 miljoen). De divatude kwam voort uit een nieuw gevonden zelfvertrouwen: ze was nu verantwoordelijk voor haar muziek, tot het punt dat ze een “executive producer”-credit op haar hoes kreeg.

Stone had de vier jaar sinds haar debuut in 2003 besteed aan het ontdekken wie ze was. Haar label zag haar aanvankelijk als het antwoord van Zuidwest-Engeland op Christina Aguilera, terwijl ze zelf dacht dat haar grote, verhitte stem gemaakt was voor Memphis soul. Introducing was waar ze haar muzikale identiteit verfijnde. Vandaar de titel: "[W]anneer ik Introducing Joss Stone zeg, is het zoiets als: 'Eindelijk hebben ze me de kans gegeven om daadwerkelijk een kunstwerk te maken, om een ​​album te maken met een begin, een midden en een einde'," zei ze, vlak na de release op 9 maart 2007. Haar positiviteit was niet misplaatst. Een week later, met 118.000 verkochte exemplaren, stond het album op nummer 2 in de Billboard-hitlijst - haar beste prestatie in de VS tot nu toe.

Het feit was dat ze haar eerste twee albums toen al min of meer had verworpen. Het debuutalbum, hoewel het liet zien wat ze kon doen met een luidruchtige rare-soul groove, bestond alleen uit covers; het tweede was overhaast gemaakt. Daarover zei ze: "Je hoorde gewoon mijn visie niet." Voor dit derde album zorgde ze ervoor dat haar visie duidelijk werd verwoord.

Begin 2006 vertrok ze naar het Caribisch gebied, schreef 60 nummers op Barbados en nam ze op op de Bahama's met producer Raphael Saadiq, waarna ze direct aan de slag ging met Mary J. Blige en Kelis. "Ze was absoluut aan het veranderen, ze draaide het script om," zei hij, terugkijkend op het proces in de documentaire Introducing Joss Stone: Album Autopsy. Samen maakten ze iets anders dan de eerdere LP's. Het was een album dat haar niet presenteerde als een retro-koningin, maar als een meisje van de jaren 2000. Voor het eerst was er een heldere digitale glans en hiphopinvloeden, onder toezicht van Saadiq en een volledig Amerikaans team met onder meer het Grammy-winnende duo Bobby Ozuna en Glenn Standridge. Soms moest Saadiq haar overhalen om zijn ideeën uit te proberen - ze was bijvoorbeeld niet verkocht door de krachtige beat en salsabreak van "Arms Of My Baby", maar zodra er strijkers werden toegevoegd, vond ze het geweldig. Het nummer gaat over Beau Dozier, destijds haar onlangs ex-vriendje, wat ook een afwijking van haar eerdere werk betekende. De eerste twee albums klonken als het werk van een tiener met een crush; deze plaat, gemarineerd in echte melancholie (om nog maar te zwijgen van echte lust), kwam van een meer ervaren ziel.

Lust? Daar zit zeker wat van in. Op de funky swagger van “Headturner” vertelt ze een man waarom hij geluk heeft met haar, en ze smoelt er brutaalweg een zin uit “Respect” in: “Emotional, I got it/Sexual, I got it/Spiritual, God knows I got it/What you want, baby, I got it.” Maar dat verbleekt bij de eerste single van Introducing, “Tell Me ‘Bout It,” die begint met een glibberige uitwisseling tussen Stone en Saadiq: “Joss, how much lovin’ do you need?/Do you need it once a day, twice a day, three times a day, four times a day?” Een lachende Joss antwoordt: “I need a little lovin’ at least two times a day/So when I call ya, boy, you better run here right away.” Stomend… hoewel je je misschien afvraagt ​​hoe Amerikaans het accent van vroeger was.

Elders is er draaitafelgekras, raps van Common en Lauryn Hill – de eerste gastoptreden van de Fugee-keizerin sinds 1998 – en een algemene sfeer van muzikaliteit, doel en plezier. Vooral leuk: voor het eerst klinkt deze uiterst begaafde vocalist 19 jaar oud, en wat is het een genot om dat te horen.