‘I’ve Got So Much To Give’: Amerika’s eerste avond met Barry White

Nadat hij in de jaren 60 zijn contributie had betaald, wierp het harde werk van de Amerikaanse soulman eindelijk zijn vruchten af.

Hij had jarenlang gewerkt aan het worden van een sensatie van de ene op de andere dag, en plotseling was hij dat. De contributie die Barry White in de jaren 60 aan de rand van de soulmuziek betaalde, begon zijn vruchten af ​​te werpen, want hij begon een soloster te worden na de release op 27 maart 1973 en de hitlijstnotering op 21 april van I’ve Got So Much To Give.

“Van 1960 tot 1971 had ik het moeilijk,” zei hij ooit. “Ik was het kind dat ze zagen aankomen, het kind met gaten in de zolen van zijn schoenen. Je kon me twee blokken verderop al horen aankomen. Zo erg flopten mijn schoenen.”

Maar in 1973 reageerden R&B-fans, en vooral vrouwelijke, op de gedurfde belofte van zijn nieuwe Amerikaanse hitlijstsingle “I’m Gonna Love You Just A Little More Baby.” Vervolgens werd het album waarop het stond, I’ve Got So Much To Give, voor het eerst, en voor Barry, getoond in de Billboard Top LPs-aftelling voor 21 april van dat jaar.

Ironisch genoeg begon het album, voor een artiest die normaal gesproken een one-stop-shop was wat betreft het schrijven, produceren en arrangeren van zijn eigen materiaal, met een Motown-cover. Track 1 op kant 1 was White's acht minuten durende versie van een van Holland-Dozier-Holland's klassieke composities voor de Four Tops, "Standing In The Shadows Of Love."

Helemaal White, de hele tijd

Maar daarna was het helemaal White, de hele tijd, op vier nieuwe nummers, waaronder de volledige versie van die nieuwe hit "Little Bit More", die zijn naam eer aandeed met een speelduur van meer dan zeven minuten. "I've Got So Much To Give" zelf duurde meer dan acht minuten.

Luister naar het beste van Barry White op Apple Music en Spotify.

Nadat de eerste single zijn beste tijd had gehad en bovenaan de R&B-hitlijst en op nummer 3 in de pophitlijst stond, bezorgde de titelsong Barry een nummer 5 soulhit en bereikte hij nummer 32 in de Hot 100. Het album was ondertussen een soulhit en bereikte nummer 16 voor Barry in de popmarkt.