High Inergy luidt de Motown-bel met 'You Can't Turn Me Off (In The Middle Of Turning Me On)'

High Inergy werd even aangekondigd als 'de volgende vrouwelijke supergroep', maar behaalde slechts één grote hit, in 1977.

Elke vrouwelijke Motown-groep die in Hitsville arriveerde na de Supremes, en zelfs Martha and the Vandellas, zou onvermijdelijk vergelijkingen oproepen. In de tweede helft van de jaren 70 kwam zo'n groep uit Pasadena, Californië, naar de band en maakte voldoende indruk om er maar liefst acht albums te blijven, al was het maar één grote hit. Hun naam was High Inergy.

De groep werd opgericht in 1976 en bestond oorspronkelijk uit vier vriendinnen in de leeftijd van 16 tot 19 jaar: de zussen Vernessa en Barbara Mitchell, Linda Howard en Michelle Rumph. Gwen Gordy Fuqua van Motown, de zus van oprichter Berry, haalde hen naar de Gordy-dochter van het bedrijf nadat ze hen in hun thuisstad had zien optreden. Ze beleefden een droomstart bij Hitsville.

Het eerste album van High Inergy, Turnin' On, werd geproduceerd door Kent Washburn, Al Willis & Dee Ervin en Jimmy Holiday. Washburn was zelf een voormalig bandlid van de band Shadow Lake 8 uit de jaren 60. Zijn uitgebreide carrière omvatte een andere, bijna gelijktijdige, Motown-connectie als producer tijdens de korte periode van soulzanger Major Lance op het soullabel. Hij zou toezicht houden op de single van het High Inergy-album dat hun handelsmerk werd en verreweg hun grootste hit.

Dat nummer was het pittige "You Can't Turn Me Off (In The Middle Of Turning Me On)", geschreven door de gevestigde hitmakers Pam Sawyer en Marilyn McLeod. Tot hun uitgebreide repertoire als samenwerkingspartners behoorde de disco-sensatie die Diana Ross in 1976 nieuw leven inblies, "Love Hangover".

"You Can't Turn Me Off" sprak tot de verbeelding van zowel Amerikaanse radioprogrammeurs als luisteraars en kwam in de week van 3 september 1977 binnen op nummer 82 in Billboard's Hot Soul Singles. Het bleef maar liefst vier weken op nummer 2 staan ​​in die lijst.

Het nummer begon aan een popcrossover die het naar nummer 12 in dat genre zou brengen, aldus Billboard, en Billboard merkte op dat de groep "de funky ritmes van rock combineerde met de emotionele intensiteit van gospel." Het tijdschrift merkte ook op dat hun nieuwe bekendheid deel uitmaakte van een duidelijke opleving van vrouwelijke groepen in de pophitlijst, met als voorbeeld het bescheiden succes van First Choice's "Doctor Love" en een enorme soul-to-pophit voor The Emotions met "Best Of My Love".

Terwijl de single van High Inergy de hitlijsten scheurde, plaatste Motown een advertentie voor hun album waarin ze werden omschreven als "de volgende vrouwelijke supergroep". Hun volgende single van Turnin' On, "Love Is All You Need", bereikte nummer 20 in de R&B-ranglijst, maar ondanks langdurige pogingen en enkele superieure singles uit een lange reeks lp's – waaronder een ondergewaardeerde single in de disco-annalen met "Shoulda Gone Dancin'" uit 1979, de titeltrack van hun derde album – konden ze hun vroege belofte niet waarmaken.

Vernessa Mitchell verliet de groep in 1978 na hun tweede set, Steppin' Out, en High Inergy ging verder als trio. Meer langspelers zoals Frenzy en Hold On volgden, en in een laat moment in de schijnwerpers maakten ze deel uit van de jubileumspecial Motown 25: Yesterday, Today, Forever in mei 1983. Dat jaar zong Barbara Mitchell een duet met Smokey Robinson op zijn R&B Top 40-hit uit 1983 "Blame It On Love". Toen ze solo verder ging, hield de groep ermee op, met de herinnering aan één enorme hit en de gedachte aan wat er nog meer had kunnen gebeuren.