Hamilton Bohannon – Bohannon - 1975

Geweldige uptempo funky instrumentals van de grote Hamilton Bohannon! De plaat legt hem perfect vast op een moment waarop hij profiteerde van de veranderende dansvloerscene om zijn groove wat te openen, maar voordat hij verdwaalde in een aantal van de driekwartsmaat tempo's die latere albums ruïneerden.

Het muziekfenomeen Hamilton Bohannon, gewoon Bohannon, of 'HamBo' zoals ik hem graag noem. Geboren in Newman, Georgia, met blijkbaar een drumstick in elke hand, had hij op 13-jarige leeftijd zijn eigen band ('The Bop Dads') en trad hij op met talloze acts tijdens zijn studie. Dit omvatte een periode met Hank Moore, bekend van 'Hank Ballard & the Midnighters', als backing-up van tourende acts zoals Jerry Butler en Patti Labelle & the Blue Belles die lokaal speelden. In 1964, gewapend met een diploma in muziek, begon hij les te geven in de vrije kunsten aan de universiteit, maar de chalk stick was geen vervanging voor de drumstick. Al snel pakte hij zijn koffer en ging op tournee. Tijdens een tournee met Jackie Wilson ontmoette hij een 14-jarig genie. Stevie Wonder had al vijf hits gehad en was meteen gecharmeerd van HamBo. Stevie vroeg hem om zich bij zijn tourband aan te sluiten, een reis die uiteindelijk tweeënhalf jaar zou duren. Belangrijker nog, hij maakte kennis met de Motown-machinerie en werd uiteindelijk bandleider van het bedrijf. Zoals je je kunt voorstellen, moet de ervaring een waar paradijs voor muzikanten zijn geweest: samenwerken met de crème de la crème van de soulmuziek, onder leiding van artiesten als Dennis Coffey, Ray Parker Jr., Wah Wah Watson en Michael Henderson.

In 1972 vertrok de Gordy Dreamboat echter vanuit Detroit naar Los Angeles. Op dat moment gingen Bohannon en Motown uit elkaar en ging hij weer lesgeven. Hij werkte nog steeds in een band en begon demo's van zijn eigen composities op te nemen. Twee van die demo's, het funky 'Stop & Go' en het bluesy 'Save their souls', trokken de aandacht van Carl Davis bij Brunswick Records in Chicago en werden beide opgenomen op zijn debuutalbum 'Stop & Go' uit 1973, dat uitkwam op Dakar. De albumhoes verraadt duidelijk Bohannons blijdschap dat hij eindelijk in de schijnwerpers stond, met een zeer bekwame mix van funk- en bluesinstrumenten, aangevuld met warme vrouwelijke harmonieën. Voor zijn volgende project besloot hij zijn luchtige vocalen te gebruiken als drager voor zijn groeiende expertise als producer/arrangeur. En met 'South African man' vonden ze een enorme dansvloerhit, die tot mijn verbazing slechts #78 in de R&B-hitlijsten bereikte. Verdere hits volgden met 'Disco stomp' en 'Foot stompin' music', waarvan de laatste zijn grootste hit was tijdens zijn periode in Dakar (#39 R&B-hitlijsten). Na dit verdiende succes noemde hij zijn volgende langspeler 'Bohannon (The Mighty)'.

Na het commerciële karakter van zijn vorige album 'Insides Out' lijkt hij een risico te nemen door terug te keren naar zijn roots. De opener, 'Bohannon's Beat', is een duidelijke inspiratiebron voor Dennis Coffey's briljante 'Free Spirit' en was de eerste single van het album, goed voor #85 in de R&B-hitlijsten. 'Funky reggae' is een verraderlijke explosie met een woedende 'skanga'-groove, waar artiesten als Rupie Edwards destijds op tripten, maar dan vanuit een funky mal. Dan is er 'The Bohannon Walk', een regelrechte uitdaging aan alles met een puls. Zelfs de 'wandelende' doden zullen het niet kunnen laten om hun rottende staartveer te schudden op deze plaat. Met zijn kenmerkende duellerende gitaren en die basriff die klinkt als een auto die terugslaat, is dit een van HamBo's werkelijk opmerkelijke geschenken aan de dansvloer. Dringend, dringend, essentieel!! Dan gaan we terug naar Kingston, Jamaica voor 'Can you feel it', een brutale combinatie van blues en rootsreggae, met een fantastische synthesizer op de achtergrond die lui de Caribische zonnestralen opzuigt voordat een bluesy wah-wah de barbecue opwarmt met rijke, smakelijke, pittige, oh-zo-fijne gehaktballen. Ja, en mama lijkt er ook van te genieten, want Carolyn Crawford zingt een duet met Bo in een chant van 'hold the groove'. (Is dit Carolyns eerste optreden met de man? – ze werd natuurlijk een vaste klant en stond centraal in zijn grootste hit, 'Let's start to dance'). Dit is zo verslavend als onze muziek maar kan zijn en ik heb moeite om door dit nummer heen te komen!!

Nadat ik tot zonsondergang heb gedanst, ben ik opgelucht dat ik mijn pijnlijke botten kan laten rusten op de koele en toepasselijk getitelde 'Gentle breeze'. Die opgeroepen wuivende palmen en stervende golven lijken in harmonie te wiegen met zijn onmiskenbare charme. Acht en een halve minuut kijken naar de ondergaande zon. De volgende negen minuten kijken we naar de sterren die hun neus uitsteken met het fragiele, delicate 'Think of me' en zijn ingetogen pianospel. Meneer Bohannon neemt vervolgens afscheid met een fantastische draaiorgelmuziek die de blues rookt – 'The day to remember' is wederom een ​​snaar op zijn strijkstok.

Wie echt meer wil weten over het fenomeen Hamilton Bohannon, gooi alle 'Best Of'-cd's die je hebt weg. Ga gewoon hiernaartoe en geniet van een dag om nooit te vergeten.

Tracks

A1 Bohannon’s Beat Party (7:49)

A2 The Funky Reggae (6:08)

A3 The Bohannon Walk (4:49)

A4 Can You Feel It (8:25)

B1 Gentle Breeze (8:29)

B2 Think Of Me (9:08)

B3 The Day To Remember (6:00)