‘Funky Kingston’: Toots and the Maytals’ Classic Collection

Het album werd meteen een kritische hit en zette Toots Hibbert op het pad naar internationale erkenning als een van de grootste reggaeartiesten.

De vocalen van Frederick "Toots" Hibbert, doordrenkt met een zielvolle, opwekkende hartstocht die past bij de zoon van een Zevendedagsadventistenpredikant (en predikantvrouw), zijn een wonder. Qua klank doet hij denken aan Otis Redding, maar zijn gepassioneerde voordracht wordt vaak nauwelijks ingeperkt door zijn opnames met Raleigh Gordon en Jerry Matthias in de Maytals, waarvan de beste tot de meest geliefde van de Jamaicaanse muziek behoren. Hun stem was een kneedbaar, gospelachtig rumoer - een die evenzeer van toepassing is op een uiting van geloof ("Zes en zeven boeken van Mozes") als op scènes van een bruiloft op het platteland ("Sweet and Dandy") of een verhaal over gevangenschap (Toots' treurige autobiografische verslag van het betrapt worden op wiet en een jaar gevangenisstraf, "54-46 Was My Number"). De aantrekkingskracht van The Maytals werd zelfs prachtig gedramatiseerd door een cameo in de filmische mijlpaal van reggae The Harder They Come, in een scène waarin Jimmy Cliffs country boy-turned-outlaw-personage, "Ivan", gehypnotiseerd wordt door het trio in een opnamestudio.

Het had dus geen verrassing moeten zijn toen Island Records-baas Chris Blackwell, die Bob Marley net wereldwijd had doorgebroken, zijn marketingvaardigheden op Toots richtte. Maar waar Blackwell een notoir zware hand (via overdubbing, remixen etc.) gebruikte op het Amerikaanse debuutalbum van Marley and the Wailers, Catch a Fire uit 1973, is de eerste Amerikaanse release van Toots and the Maytals, Funky Kingston uit 1975, slim een ​​meer laissez-faire aangelegenheid. "Geen beperkende bladmuziek op deze", verklaren de liner notes van de originele LP alvast, "gewoon funky muziek tot aan de grass roots..." Afgezien van de incidentele, relatief onschuldige studioversiering (hoorns hier, een achtergrondkoor om de gospelneigingen van het trio daar te accentueren), houdt Funky Kingston zijn woord.

Technisch gezien is het een compilatie, maar het pakt het sterkste materiaal uit twee niet-Amerikaanse releases - merkwaardig genoeg een album uit 1973 met dezelfde naam en In the Dark uit 1974 - en voegt daar de klassieke protestsingle "Pressure Drop" uit 1969 aan toe. De resulterende LP met 11 nummers raakt alle gewenste punten. Als een authentieke weergave van de aantrekkingskracht van de Maytals op de gewone man, articuleert de opening "Time Tough" de uitdagingen van de sufferah-klasse, terwijl "Pomp and Pride" en "In the Dark" eigenwaarde verkondigen in het licht van deze uitdagingen.

Hibbert zou in september 2020 op 77-jarige leeftijd overlijden. Maar tien jaar eerder al was hij zijn nalatenschap aan het evalueren en vertelde hij Rolling Stone: "Over honderd jaar worden mijn liedjes gespeeld, omdat het logische woorden zijn waar mensen zich mee kunnen identificeren." Funky Kingston is slechts één blijvend voorbeeld van deze waarheid.