Earth, Wind and Fire - Faces

Het was september 1980. De discomania was langzaam op zijn retour, de funk verschoof richting elektronisch geluid, en Earth, Wind & Fire stond op een kruispunt. Na de megasuccesvolle albums als That’s the Way of the World en I Am vroegen fans zich af: wat wordt de volgende stap voor deze band die de dansvloeren én de harten had veroverd?

Maurice White, de visionair achter Earth, Wind & Fire, voelde dat het tijd was voor iets nieuws — maar zonder de ziel van de groep te verliezen. Het resultaat werd Faces: een album dat de energie van funk en soul mengde met de spirituele en experimentele kant van de band. Het was een dubbelalbum, 15 nummers lang, waarin elk gezicht — elke emotie, elk facet van de band — tot leven kwam. Vandaar de titel: Faces.

Het album ademde avontuur. Tracks als “Let Me Talk” waren funky en fel, een directe oproep tot bewustzijn en actie. “And Love Goes On” en “You” toonden de romantische en zachte kant van de groep, terwijl nummers als “Pride” en “Turn It Into Something Good” hun optimistische levensfilosofie lieten horen. Er zaten zelfs jazzachtige uitstapjes in, iets wat terugging naar hun beginjaren, en de productie — rijk, gelaagd, maar altijd strak — liet horen dat Earth, Wind & Fire technisch op hun hoogtepunt zat.

Hoewel Faces commercieel niet zo’n gigantische klapper werd als I Am, wordt het door veel fans en kenners gezien als een van de meest complete en veelzijdige albums van de band. Het ving de overgang tussen de soul/funk van de jaren ’70 en het meer elektronische geluid van de jaren ’80. Voor de band was het een soort spiegel: een moment om terug te kijken naar waar ze vandaan kwamen, en vooruit te blikken naar waar ze heen gingen.

In retrospectief is Faces een album dat laat zien dat Earth, Wind & Fire meer was dan een hitmachine — het was een muzikale wereld op zich, vol ideeën, energie, spiritualiteit en pure groove. Elk nummer was een stukje van hun identiteit, elk arrangement een nieuw gezicht van dezelfde legendarische band.