De manier waarop hij de dingen deed die hij deed: Eddie Kendricks' vocale meesterschap

In het gouden tijdperk van de Temptations was Kendricks' lichte, acrobatische stem de perfecte tegenhanger voor de rauwe tonen van de even briljante David Ruffin.

Zijn naam was misschien nooit zo bekend als zijn stem, maar Eddie Kendricks was een zanger met een unieke en onderscheidende soulfulness. Als medeoprichter van de Temptations zong hij op veel van de nummers die hen de bijnaam Emperors of Soul opleverden, en zijn soepele falsetto werd later gebruikt op verschillende eigen mijlpalen. Eddie werd geboren in Union Springs, Alabama op 17 december 1939, en stierf tragisch jong, aan kanker, op slechts 52-jarige leeftijd.

In het gouden tijdperk van de opkomst van de Temptations tot de top in Motown, was Kendricks' lichte, acrobatische stem de perfecte tegenhanger voor de rauwe tonen van de andere leadzanger van de groep, de even briljante David Ruffin. Eddie had de eer om de leadzanger te zijn op de eerste hit van de Tempts, "Dream Come True" uit 1962, en de eerste R&B-nummer 1 die er direct na kwam, "The Way You Do The Things You Do". Hij was net zo stijlvol in het echt als op plaat, en hij was verantwoordelijk voor veel van de opvallende kledingkeuzes die de groep nog glamoureuzer maakten.

Voor zijn vertrek in 1971 had Kendricks de leiding genomen op zulke onuitwisbare hoogtepunten van hun songbook als het vlotte "Get Ready" en hun samenwerking met de Supremes, "I'm Gonna Make You Love Me". Hij had ook belangrijke rollen in de meervoudige vocale Norman Whitfield-producties die hen eind jaren 60 een opwindend nieuw geluid gaven, vooral toen hij de titelregel van "Ball Of Confusion" zong.

Spanningen binnen de groep leidden tot Kendricks' vertrek, maar hij ging er glorieus vandoor met het melodieuze, dromerige verhaal van de Amerikaanse pop- en R&B-hitlijsttopper uit 1971 "Just My Imagination (Running Away With Me)". Na een reeks bescheiden hitnoteringen aan het begin van zijn solocarrière, leverde hij in 1973 een geweldige one-two punch van nummer 1's met "Keep On Truckin'" en "Boogie Down", in een reeks van negen opeenvolgende R&B-toptieners die ook een andere bestseller omvatten, "Shoeshine Boy".

Latere jaren leverden minder succes op en een vertrek uit Motown volgde in 1978, maar hij en Ruffin keerden kort terug naar de Temptations-groep voor een tournee en album uit 1982, Reunion. Geproduceerd door de latere Tamla-ster Rick James, bevatte het de opwindende hit met Kendricks, Ruffin en een van hun opvolgers, Dennis Edwards, "Standing On The Top".

De jaren 80 brachten Kendricks en Ruffin ook samen met hun grote bewonderaars Daryl Hall en John Oates, die samen op het album Live At The Apollo uit 1985 speelden. Eddie en David maakten in 1988 samen een LP voor RCA, voordat ze het jaar daarop deel uitmaakten van de Temptations' opname in de Rock and Roll Hall of Fame. Kendricks kreeg de diagnose longkanker en vocht ruim een ​​jaar tegen de ziekte, voordat hij in het najaar van 1992 overleed. Zijn rol in een schitterend tijdperk van soulmuziek zal nooit worden vergeten.

"Tenzij een zanger zichzelf produceert, moet hij de producer uitbeelden", zei hij in een interview met Disc in 1973. "Wat betekent dat wat je doet soms niet echt jij bent. Maar ik denk dat als mijn stem onderscheidend blijft, dat er dan niet echt toe doet. Het belangrijkste is altijd om je identiteit te behouden."