De dag dat Jeffrey Osborne solo ging

18 mei 1982 – Jeffrey Osborne brengt zijn solodebuutalbum uit

Love Togetherness and Devotion (later afgekort tot L.T.D.) was een van de beste en populairste zelfstandige soulgroepen van de jaren 70. De groep, opgericht in 1968 in Greensboro, North Carolina, was "supergroot" toen ze in 1973 een contract tekenden bij A&M Records. De groep bestond uit leden Carle Vickers (trompet/sax/fluit), Toby Wynn (sax), Abraham "Onion" Miller (sax), Arthur Lorenzo Carnegie (sax, fluit, gitaar), Jeffrey (drums en zang) en broer Billy Osborne (keyboards), Henry Davis (bas, fluit, keyboards), Jimmy Davis (keyboards en muzikaal leider), gitarist Johnny McGhee en blazer Jake Riley.

De groep zocht de daaropvolgende jaren naar een eigen sound en vond die uiteindelijk in een smakelijke mix van funky feestnummers afgewisseld met zoete ballads, allemaal begeleid door Jeffrey Osbornes rijke, romantische bariton. Na een paar valse starts scoorde L.T.D. in 1976 een nummer 1 soulhit met het inmiddels klassieke liefdesliedje "Love Ballad" (later opnieuw uitgebracht, in discoversie, door George Benson) en het album Love to the World. Het jaar daarop stonden ze opnieuw bovenaan de hitlijsten met het funky dancenummer "Back In Love Again" en het nummer 1-album Something To Love. De groep bleef de daaropvolgende drie jaar scoren met een reeks prachtige Osborne-ballads, waaronder "Stranger", "Where Did We Go Wrong" en "We Both Deserve Each Other's Love".

Tijdens de periode van L.T.D. Met zijn albums werd Osborne steeds prominenter aanwezig, en op deze dag in 1982 werd het officieel dat hij solo zou gaan. Hij bracht een debuutalbum uit dat het begin betekende van een solocarrière die zelfs zijn werk met L.T.D. overtrof.

Uitgebracht op het A&M-label dat Osborne met de groep had gehuisvest, was zijn gelijknamige debuutalbum geweldig. Het combineerde eigenzinnige dance-nummers zoals "I Really Don't Need No Light" met radiovriendelijke ballads zoals "On The Wings of Love". Het hoogtepunt was een ballad-meesterwerk van Osborne, "Congratulations", een emotioneel nummer over verlies dat een van zijn meest gevraagde nummers blijft.

In de daaropvolgende tien jaar bleef Osborne een vaste waarde aan de top van de hitlijsten met hits als "Don't You Get So Mad", "Plane Love", "Let Me Know", "She's On The Left", "You Should Be Mine" en "Only Human".

Osborne is tot in de zeventig doorgegaan met opnemen en toeren, en hij ziet er fantastisch uit en klinkt fantastisch. En deze ongelooflijke solocarrière van veertig jaar vond zijn oorsprong op deze dag in 1982.