‘Communicatie’: Bobby Womack balanceert tussen kracht en ballade
- Cor Winkels

- 17 sep
- 2 minuten om te lezen
Op het album uit 1971 vond hij de balans die de rest van zijn carrière zou kenmerken.
Bobby Womack was al een gevestigd talent toen hij eind jaren 60 aan zijn solocarrière begon – hij zong leadzang bij het gospel- en R&B-kwintet van zijn broers en zussen, The Valentinos, en schreef nummers die met groot succes werden gecoverd door de Rolling Stones ("It's All Over Now") en Wilson Pickett ("I'm in Love"). Bezeten door een norse bariton die elke lettergreep op zijn pad deed glanzen, kon hij ook zoete whoa-oa-oh's uitbrengen in de zangstijl van zijn mentor, Sam Cooke. De eerste domineerde vaak zijn vroege individuele opnames. Met Communication uit 1971 – zijn eerste in een reeks winnende albums voor United Artists – vond Womack echter de balans tussen kracht en ballades die de rest van zijn legendarische carrière zou kenmerken.
Meer dan alleen een begaafd zanger en gitarist was Womack bovenal een verhalenverteller wiens liveshows lange monologen bevatten alsof ze van de kansel kwamen (vandaar zijn bijnaam "The Preacher"). Op het hartverwarmende middelpunt van het album – een epische cover van 9,5 minuten van de pophit "Close to You" van de Carpenters – houdt hij zo'n preek: een bekentenis over zijn worstelingen binnen de muziekindustrie, gecentreerd rond de beladen term "commercial". "‘Ik mag je wel, en ik zeg niet dat je niet kunt zingen,’" herinnert hij zich een bijzonder neerbuigende platenbaas die tegen hem zei, "‘maar je bent niet commercieel.’" Waarop hij antwoordt: "Ik kan me wel eens down voelen, het maakt me niet uit wat het is: als ik erin kan komen, is het commercieel genoeg voor mij." Wat zijn intro ook onuitgesproken laat, Womacks charismatische optreden maakt het compleet en transformeert het door Bacharach en David gecomponeerde nummer in een soulvolle getuigenis die de basis legde voor interpretaties door iedereen van Gwen Guthrie tot Frank Ocean.









Opmerkingen