Blam! Viering van de beste Brothers Johnson-nummers

De broers en zussen creëerden een reeks memorabele soul- en pophits en een aantal geweldige albumtracks.

George en Louis Johnson hadden hun sporen verdiend als leden van Billy Prestons band tussen 1973 en 1975, dus toen ze hun opnamedebuut maakten als de Brothers Johnson, waren ze klaar om er vol tegenaan te gaan.

Hun debuutalbum Look Out For #1 uit 1976 deed die titel eer aan, met een maand bovenaan de Amerikaanse R&B-hitlijst, en introduceerde hun opwindende nieuwe geluid, een funk-soulrecept met toegevoegde jazzsmaken. Het werd de eerste van vier platina-platen op rij, aangezien de broers en zussen een reeks memorabele soul- en pophits en een aantal geweldige albumtracks creëerden. We eren hen ter nagedachtenis aan bassist Louis Johnson, die in mei 2015 overleed op de leeftijd van slechts 60.

Een van de meest blijvende nummers in de hele catalogus van het duo is "Strawberry Letter 23", een cover van het origineel van Shuggie Otis dat George en Louis helemaal van hen maakten. Het duo bracht het nummer in 1977 naar de top van de R&B-hitlijst en de Amerikaanse poptop 5. De stijlvolle opname werd enorm verbeterd door de productiekennis van vertrouweling en mentor Quincy Jones en een gitaarsolo van de zeer gerespecteerde Lee Ritenour.

"Stomp!" is misschien wel de bekendste crossoverhit van het duo, een andere R&B nr. 1 uit Light Up The Night uit de jaren 80 die niet alleen nr. 7 bereikte in de Amerikaanse pophitlijst, maar ook hun enige Britse Top 10-single werd, nr. 6 bereikte en vanaf die dag tot nu toe dansvloeren vulde.

Na die inleidende hits komt er een chronologische beweging door de A&M-catalogus van de broers Johnson bij het Quincy-nummer waarop ze hun eerste sleutelrol hadden. "Is It Love That We're Missin'" bereikte de R&B Top 20 eind 1975, waarmee hun kenmerkende vocale geluid en krachtige muzikaliteit werden gevestigd. Toen Look Out For #1 arriveerde, met Jones' productie en collega-A-lijstmuzikanten als Ritenour, Dave Grusin, Harvey Mason, Ralph MacDonald, Billy Cobham en Ernie Watts, waren de resultaten krachtig. Daaruit werd "I'll Be Good To You", een nummer 1 R&B-single, later opnieuw gemaakt door Quincy met Ray Charles en Chaka Khan, en bereikte opnieuw de top.

Van hetzelfde album was "Thunder Thumbs and Lightnin' Licks" de autobiografische titel om Louis' bas en George's gitaarwerk te beschrijven; "Get The Funk Out Ma Face" was een super funky hit die hun naam internationaal verspreidde; en "Free And Single" echode de met hoorns beladen uitbundigheid van Earth, Wind & Fire.

Right On Time, hun tweede album, bevatte “Strawberry Letter 23” naast de R&B Top 20-hit “Runnin’ For Your Love” en “Q”, geïnspireerd door hun geweldige producer. Op 23 februari 1978 won dat nummer de Grammy Award voor beste R&B-instrumental. In 1978 lieten de broers in Blam! een space-age-thema horen met de titeltrack en “Ride-O-Rocket.” De LP had ook nog een andere grote funkfavoriet in “Ain’t We Funkin’ Now” en het stijlvolle, romantische “It’s You Girl.” Het album stond maar liefst zeven weken bovenaan de soulhitlijst.

1980 was het jaar van “Stomp!”, medegeschreven door Quincy’s frequente medewerker aan Michael Jacksons miljoenenkoppige album, Rod Temperton. Het stond op het album Light Up The Night, waarvan ook een prima titeltrack en een andere single, “Treasure,” afkomstig waren. George en Louis traden vervolgens als producers op voor de LP Winners uit 1981, waarvan de hoogtepunten onder meer "The Real Thing" en een andere single, "Dancin' Free", waren.

Blast! The Latest and the Greatest uit 1983 combineerde hits met nieuwe nummers, waarvan er één, "Welcome To The Club", de R&B Top 15 haalde; Out Of Control het jaar daarop deed hetzelfde met "You Keep Me Coming Back". De laatste soulhit van de broers was "Kick It To The Curb", van het album Kickin' uit 1988, van twee van de meest funky en soulvolle broers in de annalen van R&B.