Billy Paul bracht het iconische "Me and Mrs. Jones" uit

13 september 1972 – Billy Paul brengt "Me and Mrs. Jones" uit

Billy Paul had in zijn 81-jarige leven een indrukwekkende carrière als jazz- en soulzanger, maar niets definieerde zijn plaats in de geschiedenis van de soulmuziek zozeer als zijn ongelooflijke optreden op deze dag in 1972, toen hij de ultieme soulballad voor volwassenen, "Me and Mrs. Jones", uitbracht.

Het was zonder twijfel een van de meest geprezen soulnummers ooit – na aanvankelijk wat controverse te hebben overwonnen – en Paul maakte het zich eigen met een expressieve uitvoering in een onberispelijke Gamble & Huff-productie.

Paul (geboren als Paul Williams) groeide op in Philadelphia in een gezin waar jazz de boventoon voerde. Hij studeerde aan Temple University en de Granoff Music School, en trad al snel op in de buurt, waar hij vrijwel alle soorten populaire muziek coverde voor een groeiend publiek. Eind jaren 50 trad hij op met jazz- en popsterren zoals Charlie Parker en Nancy Wilson en nam hij zijn eerste plaat, "Why Am I", op voor Jubilee Records. Later werkte hij samen met de beginnende platenbaas Kenny Gamble voor het live jazzalbum Feeling Good At The Cadillac Club en het meer soulvolle Ebony Woman.

Pauls carrière brak echter door toen hij tekende bij Gamble & Huffs nieuwe Philadelphia International Records en in 1972 360 Degrees Of Billy Paul opnam. Het hoogtepunt van de plaat, "Me and Mrs. Jones", was enorm succesvol: hij bereikte nummer één, werd een Grammy Award-winnaar en een van de grootste hits van het jaar. Ondanks het grimmige tekstuele thema van aanhoudend overspel, werd het publiek aangetrokken door de onweerstaanbare baslijn en Pauls perfecte zang. Ook het bijbehorende album werd een grote hit.

Pauls opvolger, "Am I Black Enough For You?", zorgde voor de nodige controverse en haalde geen hoge noteringen – wat mogelijk een einde maakte aan zijn crossover-succes. Maar hoewel Billy Paul het succes van die hit nooit evenaarde, bleef hij de rest van het decennium succesvolle muziek produceren. Hij scoorde een flinke hit met "Thanks for Saving My Life" en plaatste verschillende andere nummers in de hitlijsten, waaronder "Be Truthful to Me", "Let's Make a Baby" en een cover van Paul McCartney's "Let 'Em In". Gedurende deze tijd was Paul onverschrokken in het verpakken van boodschappen in zijn muziek, zelfs toen radio en andere artiesten controverses over zijn werk ondervonden.

Paul wisselde in de jaren 80 en 90 van label naar label, met beperkt succes, maar was een consistent populaire concertbezoeker. Hij richtte Billy Paul Management and Production op en begon samen te werken met andere artiesten uit Philadelphia. Hij bleef ook tot ver in de 21e eeuw over de hele wereld optreden. Billy Paul overleed in 2016.

Ondanks zijn lange, succesvolle carrière kenden popmuziekfans Billy Paul misschien maar van één nummer. Maar wat een nummer was het.