Billy Paul bracht de iconische “Me and Mrs. Jones” uit

13 september 1972 – Billy Paul brengt “Me and Mrs. Jones” uit

Billy Paul had een behoorlijke carrière als jazz- en soulzanger in zijn 81-jarige leven, maar niets definieerde zijn plaats in de geschiedenis van de soulmuziek zo goed als zijn ongelooflijke optreden op deze dag in 1972, toen hij de essentiële soulballad voor volwassenen uitbracht, “Me And Mrs. Jones.”

Het was zonder twijfel een van de meest geprezen soulnummers ooit — na wat aanvankelijke controverse te hebben overwonnen — en Paul maakte het zijn eigen met een expressieve uitvoering over een onberispelijke Gamble & Huff-productie.

Paul (geboren als Paul Williams) groeide op in Philadelphia in een huishouden waar jazz regeerde. Hij volgde lessen aan de Temple University en de Granoff Music School en trad al snel op in de buurt, waarbij hij vrijwel alle soorten populaire muziek coverde voor een groeiend publiek. Eind jaren 50 trad hij op met jazz- en popsterren zoals Charlie Parker en Nancy Wilson en nam hij zijn eerste plaat op, “Why Am I,” voor Jubilee Records. Later werkte hij samen met de beginnende platenbaas Kenny Gamble voor het live jazzalbum Feeling Good At The Cadillac Club en het meer soulvolle Ebony Woman.

Pauls carrière brak echter uit toen hij tekende bij Gamble & Huff's nieuwe Philadelphia International Records en in 1972 360 Degrees Of Billy Paul opnam. Het hoogtepunt van de plaat, "Me and Mrs. Jones", was meer dan enorm, bereikte nummer één en werd een Grammy-winnaar en een van de grootste hits van het jaar. Ondanks het grimmige lyrische thema van voortdurende overspel, werd het publiek aangetrokken door de onweerstaanbare baslijn en Pauls perfecte zang. Het bijbehorende album werd ook een grote hit.

Pauls opvolger, "Am I Black Enough For You?", zorgde voor zijn eigen controverse en haalde geen hoge noteringen - wat zijn crossover-succes misschien wel blokkeerde. Maar hoewel Billy Paul nooit het succes van die hit evenaarde, bleef hij de rest van het decennium succesvolle muziek produceren, met een behoorlijke hit met "Thanks for Saving My Life" en een aantal andere nummers in de hitlijsten, waaronder "Be Truthful to Me", "Let's Make a Baby" en een cover van Paul McCartney's "Let 'Em In". Gedurende deze tijd was Paul onverschrokken om boodschappen in zijn muziek te stoppen, zelfs toen radio en anderen controverse vonden in zijn werk.

Paul verhuisde in de jaren 80 en 90 van label naar label met beperkt succes, maar was een consistent populaire concerttrekker. Hij vormde Billy Paul Management and Production en begon samen te werken met andere artiesten uit Philadelphia. Hij bleef ook tot ver in de 21e eeuw over de hele wereld optreden. Billy Paul stierf in 2016.

Ondanks zijn lange, succesvolle carrière kenden popmuziekfans Billy Paul misschien alleen van één nummer. Maar wat een nummer was het.