Agent Double-O-Soul: Contact maken met de grote Edwin Starr

Charles Edwin Hatcher, geboren op 21 januari 1942 in Nashville, wordt door iedereen die hem ooit heeft gehoord of ontmoet, liefdevol herinnerd als Edwin Starr.

Waarschijnlijk een van de meest onderschatte soulzangers, en zeker een van de aardigste jongens in de business, werd geboren als Charles Edwin Hatcher op 21 januari 1942 in Nashville. Hij wordt door iedereen die hem ooit heeft gehoord of ontmoet, liefdevol herinnerd als Edwin Starr.

Hij studeerde in Cleveland, verhuisde na zijn militaire dienst naar Detroit en kreeg zijn naamsverandering voorgesteld door Don Briggs, de manager van de Bill Doggett Combo, met wie hij zong. Edwin tekende bij Ed Wingate's Ric-Tic label, een kleinere soul-outlet die dapper wat concurrentie bood aan Motown. Ze creëerden de baanbrekende singles "Agent Double-O-Soul" en "Stop Her On Sight (S.O.S.)", die Starrs naam op de nationale en internationale kaart zetten en zijn opwindend soulvolle zangstijl lieten zien.

Ze brachten zijn naam ook onder de neus van Berry Gordy, die in 1966 het label Ric-Tic opkocht en Starr een veel groter platform gaf voor zijn talenten. Ook al kon hij nooit helemaal voelen dat hij aan de toptafel van Motown zat, Starr was een krachtige aanwezigheid in de selectie van het bedrijf en werd ook in het buitenland zeer bewonderd, met name in het Verenigd Koninkrijk, waar "Twenty-Five Miles" zijn succes in de Amerikaanse Top 10 herhaalde.

Toen kwam "War", het nummer van Norman Whitfield/Barrett Strong dat Whitfield produceerde door de Temptations voor hun album Psychedelic Shack. Gordy verzette zich tegen de publieke vraag om het een single te maken, uit angst dat de liberale teksten de meer conservatieve fans van de groep van streek zouden maken, waarop Whitfield een nieuwe versie produceerde met Starr. Hij was eigenaar van het nummer en gaf het alle woede en frustratie die het sentiment verdiende. Het resultaat was een Amerikaanse pophitlijsttopper en een nummer 3-positie op zowel de R&B-lijst als in het Verenigd Koninkrijk.

Verre van een een-liedje wonder, keerde Starr kort daarna terug naar de R&B Top 10 met het vervolg, "Stop The War Now," en daarna met "Funky Music Sho' Nuff Turns Me On." Maar naarmate de jaren 70 vorderden, werd het voor sommige andere sterke werken bij Motown moeilijker. Hij verhuisde naar het Granite label en vervolgens naar 20th Century, waar hij zich aansloot bij die zeldzame soort ervaren soulsters die het discotijdperk konden omarmen, met de enorme dancefloor en pop crossover favoriet "Contact." Het nummer had zijn grootste succes, op nummer 6, in het Verenigd Koninkrijk, dat inmiddels zijn geadopteerde thuis was.

Een andere Britse top 10-hit volgde met "H.A.P.P.Y. Radio," en zelfs als er geen verdere grote opnames waren, was Starr's vriendelijke aanwezigheid nooit ver van een podium of een studio. In 1999, toen hij een Bruce Springsteen concert bijwoonde in de buurt van zijn huis in Nottingham in de Engelse Midlands, werd hij door The Boss gevraagd om met hem op het podium te staan ​​voor een versie van "War." Verdere bewondering kwam het jaar daarop van dance act Utah Saints, met wie hij de hoofdvocalist was op een remake van zijn oude single "Funky Music", die een Britse Top 30-hit werd.

Luister naar de Motown Classics-afspeellijst.

Edwin overleed op 2 april 2003 aan een hartaanval. Gelukkig leefde hij lang genoeg om zichzelf te zien worden genoemd als "All-Time Favorite Artist" in een poll onder meer dan 20.000 Northern Soul-fans in het tijdschrift Blues & Soul. Vervolgens werd "War" in 2014 in het Verenigd Koninkrijk op nummer 9 gestemd in de Britse poll en het programma om The Nation's Favourite Motown Song te vinden. Hij wordt evenzeer gemist als bewonderd.